Osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym osiągają poziom intelektualny charakterystyczny dla dzieci w wieku 7-8 lat. Ich poziom dojrzałości społecznej jest charakterystyczny dla 10 – latków, a inteligencja plasuje się na poziomie 35-50 IQ.
Stopnie niepełnosprawności
W przypadku niepełnosprawności intelektualnej mamy do czynienia z 4 stopniami niepełnosprawności: lekki, umiarkowany, znaczny i głęboki. W Ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wyróżnia się 3 stopnie niepełnosprawności: lekki, umiarkowany i znaczny. Osoba posiadająca znaczny stopień niepełnosprawności jest całkowicie niezdolna do pracy. Osoba z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności może pracować na stanowisku pracy przystosowanym do jej potrzeb i możliwości. Jej czas pracy nie może jednak przekraczać 7 godzin w ciągu dnia.
Niepełnosprawność intelektualna w stopniu umiarkowanym – charakterystyka
Niepełnosprawni w stopniu umiarkowanym mają problemy z nauką pisania, czytania oraz mowy. Mają problem z rozumieniem wypowiedzi innych osób. Dodatkowo potrafią pod nadzorem wykonywać tylko podstawowe czynności. Co oznacza stopień niepełnosprawności umiarkowany?
- Osoby niepełnosprawne mają problemy z koncentracją, skupieniem uwagi, są nadmiernie ruchliwe, zapamiętywaniem nazwisk, dat, liczb.
- Nie potrafią wyodrębnić istotnych cech przedmiotów i zjawisk.
- Nie są zdolne do logicznego myślenia oraz wykonywania operacji logicznych.
- Mowa jest uboga z licznymi zaburzeniami. Osoby niepełnosprawne posługują się prostymi zdaniami i nie używają pojęć abstrakcyjnych.
- Osoby niepełnosprawne wykazują potrzebę kontaktów społecznych, bezpieczeństwa, przynależności, szacunku i miłości.
- Nie są całkowicie niezależnie, jednak potrafią wykonywać proste czynności związane z dbaniem o siebie i spełnianiem potrzeb.
- Osoby z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności potrafią wyuczyć się prostych czynności zawodowych i mogą wykonywać pracę pod nadzorem.
Umiarkowany stopień niepełnosprawności, a renta socjalna
Renta socjalna to świadczenie dla osób, które nigdy nie opłacały składek na ZUS, bo nie zdążyły podjąć pracy albo ich staż pracy jest na tyle niski, że nie uprawnia do „normalnej” renty. Renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej z umiarkowanym lub znacznym stopniem niepełnosprawności, która jest niezdolna do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu. Warunkiem, jaki musi spełnić osoba ubiegająca się o rentę socjalną, jest całkowita niezdolność do pracy. Ocenia to lekarz orzecznik ZUS. Wymaga się, aby choroba pojawiła się w okresie do 18 lub 25 roku życia. Nie ma jednak znaczenia, kiedy chory stał się niezdolny do pracy.
Zobacz także: Jak pomóc osobie niesamodzielnej?
