Budownictwo olenderskie

Home 9 Olendrzy 9 Budownictwo olenderskie

Nazwa „osadnictwo olenderskie” nie odnosi się do konkretnej narodowości osadników, a do ludów żyjących na zasadach prawa holenderskiego. Olendrów w Polsce osadzano na terenach podmokłych i opuszczonych. Osadnicy sami przygotowali teren pod uprawę, ponieważ byli znani z wybitnych umiejętności melioracji.

Charakterystyka budownictwa olenderskiego

Zagrody w zastanych wsiach poolenderskich składały się z wielu budynków, najczęściej 3, w których skład wchodził: chałupa, stodoła i budynek dla zwierząt gospodarskich. Przy budynkach znajdowały się ogrody. Budynki otoczone były przez płoty, które miały chronić gospodarstwo przez dzikimi zwierzętami. Charakterystyczne dla budownictwa olenderskiego są wysokie drzewa, które rosły pomiędzy budynkami i w ich pobliżu. Drzewa chroniły przed silnymi podmuchami wiatru i podczas burzy. Olendrzy byli znani ze swoich zdolności do upraw i hodowli, dlatego przy ich domach znajdowały się sady, ogródki kwiatowe oraz pastwiska. Do budowy budynków używany drewna, najczęściej sosny i dębu. Podłogi także były wykonane z drewna. Charakterystyczne dla budownictwa olenderskiego było także ozdobne wykończenie elementów konstrukcyjnych. Należy pamiętać, że budownictwo olenderskie różniło się zależnie od miejsca, w którym była ulokowana osada, ponieważ tereny zagrożone zalaniem musiały być odpowiednio zabezpieczone. Osady zakładane były w dolinie Wisły i na obszarach zalewowych, dlatego domy stawiano na sztucznych pagórkach.

Budownictwo olenderskie w skansensie Olenderskim w Olandii

Fundacja Olandia przyczyniła się do budowy skansensu olenderskiego, który kultywuje pamięć o osadnikach olenderskich. Na terenie skansenu można zobaczyć miniatury typowych budowli. Na terenie ośrodka Olandia znajduje się 160-leni wiatrak typu holender, a także koło młyńskie oraz piec do wypieku chleba, charakterystyczny dla budownictwa olenderskiego.

Warto wiedzieć
Olenderska kuchnia